Uit de voorstelling: Geen spatader veranderd.
Mijn vader was al jaren niet meer naar de kerk gegaan
Hij wist nauwelijks ‚t verschil meer tussen paus en kapelaan
‚t Stabat Mater Dolorosa had hij zolang niet gehad
En Dies Irae Lacrimosa zong hij enkel nog in bad
Dus ging mijn vader fijn weer op een ochtend naar de mis
En daar klonken nieuwe liederen, zo jeugdig en zo fris:
Rondom het altaar dansen wij blij, te gek joh, Jezus leeft
Ik hou van jou, ja net zoals Hij ook van mij gehouden heeft
Ja, we zingen en we springen en we zijn zo blij…
Falderiere, falderei
Pak de hand maar van die ander, kom erbij en zeg maar „Ja“
Want jij mag er zijn van Jezus, wees lief, Hallelujah
Ja, lief zijn voor Hem en zacht zijn voor haar, ook Hij was zacht, echt waar
Dus knuffel de vrede naar elkaar, ‚Kerk-zijn‘ is een streelgebaar
En Hij stierf op Golgotha
Falderiere, faldera
Als compleet veranderd vader kwam m’n pa de kerk weer uit
Thuisgekomen smeet hij het bankstel met een rotklap door de ruit
Hij riep naar de buurvrouw ‚Prostituee‘, greep de jeneverfles
Zocht een karatefilm op tv, wierp naar de kat een keukenmes
Hij vloekte z’n kinderen naar moeder d’r rok, daar hoorden wij verweesd:
„Kinderen hoedt u, weest toch bevreesd: vader is weer naar de kerk geweest“
met dank aan Aart de Kort
