PERSBERICHT VAN HET KOORBESTUUR
Parochieel Gemengd Koor Ootmarsum stapt op
Inleiding:
Het had nooit zo ver mogen komen, maar het bleek uiteindelijk onontkoombaar.
Mismanagement bij zowel Parochiebestuur als Locatieraad van de HH Simon en Judas in Ootmarsum, dat heeft geleid tot het vertrek van Egbert Schoenmaker, hebben het PGK doen besluiten te stoppen met de ondersteuning van vieringen.
Het koor heeft met lede ogen aangezien hoe Egbert Schoenmaker het slachtoffer is geworden van het onvermogen om conflicten op te lossen, goede arbeidsomstandigheden te creëren, afspraken na te komen, enz.
Pogingen van het koor om uit de impasse te komen hebben niets opgeleverd.
In een uitvoerig persbericht zet het koorbestuur de situatie uiteen en licht het zijn stap toe.
Met pijn in het hart eindigt het hier.
Henry Meijer
vz PGK
PERSBERICHT GEMENGD PAROCHIEEL KOOR [tevens toelichting]
Vertrek organist Egbert Schoenmaker groot verlies voor -koren- geloofsgemeenschap HH Simon en Judas in Ootmarsum
Het vertrek van Egbert Schoenmaker als vaste organist van de HH Simon en Judaskerk in Ootmarsum dreunt stevig na. Zoals bekend heeft Schoenmaker de rechter gevraagd om ontbinding van de arbeidsovereenkomst; er was tussen hem en het Parochiebestuur en de Locatieraad een onwerkbare werksituatie ontstaan, die hem noodgedwongen tot dit verzoek heeft gebracht.
In haar voorlopig oordeel had de rechter tijdens de zitting van 13 augustus jl. al gemeld het verzoek van het Parochiebestuur om de arbeidsovereenkomst niet te ontbinden, niet te zullen honoreren, maar dat oordeel is nu definitief gemaakt met haar op 27 augustus jl. verschenen uitspraak.
Het eerste gedeelte van de uitspraak biedt Schoenmaker nog een mogelijkheid tot terugkeer door intrekking van het ontbindingsverzoek. Dit kan worden gezien als een ‘tegemoetkoming‘ aan het Parochiebestuur, dat steeds heeft beweerd dat Schoenmaker niet hoeft te vertrekken. Begrijpelijkerwijs heeft Schoenmaker niet gekozen voor deze mogelijkheid; er is immers niets veranderd dat een goede samenwerking mogelijk zou maken en het was hem niet te doen om de vergoeding.
Schoenmaker is ruim 30 jaar verbonden geweest aan de kerk, waarin hij met grote passie, professionaliteit en deskundigheid o.a. het Herenkoor en het Parochieel Gemengd Koor heeft begeleid. Ook in vieringen met samenzang wist hij op voortreffelijke wijze de gelovigen mee te nemen in de liturgische gezangen. Voor de (deel)restauraties van het prachtige Epmann-orgel is hij van grote betekenis geweest, waarvoor erkenning nog wel eens uitbleef. Beide genoemde koren betreuren het vertrek bijzonder. Voor het Parochieel Gemengd Koor betekent het vertrek ‘einde oefening’.
De aanleiding voor het vertrek van Schoenmaker ligt volgens de koren in de starre houding van het Parochiebestuur van Lumen Christi en de Locatieraad van de geloofsgemeenschap HH Simon en Judas. De afgelopen tijd deden zich herhaaldelijk vervelende incidenten voor. Een kerkenwacht die het bespelen van het orgel tijdens de openstellingstijden van de kerk verstoorde, het draaien van cd’s voorafgaand aan vieringen terwijl de organist aanwezig was, voorgangers die tijdens de viering het orgelspel onderbraken, de veel te lang slepende discussies over een volstrekt onnodige regeling voor het bespelen van het orgel, het ontbreken van een arbeidscontract, niet goed verlopende communicatie tussen parochiebestuur, locatieraad en organist, het niet naleven van afspraken door de Locatieraad, alsook het ontbreken van concrete toezeggingen van de zijde van beide instellingen om de situatie te verbeteren. Enkele van deze zaken lopen inmiddels al zo’n twee jaar, wat voor de rechter aanleiding was op te merken dat zaken te veel ‘met de mantel der liefde werden bedekt’ zonder tot échte oplossing te komen.
In juli 2014 hebben de besturen en dirigenten van beide koren zich al opgeworpen als ‘bemiddelaar’ in de alsmaar voortdurende impasse waarin de betrokkenen waren geraakt. Er vonden enkele gesprekken plaats, steeds op initiatief van de koren. Concrete stappen werden achter niet gezet; het bleef bij een uitwisseling van woorden. Toen voor de koren bleek dat de situatie begin 2015 nog steeds niet verbeterde, is opnieuw gevraagd om overleg. Parochiebestuur en Locatieraad vonden daartoe toen geen aanleiding. Pas eind april 2015, toen de situatie opnieuw dreigde te escaleren, hebben de koren opnieuw op eigen initiatief en aandringen een overleg met vertegenwoordigers van Parochiebestuur en Locatieraad tot stand weten te brengen. Dat overleg eindigde, na een moeizaam op gang komend maar hoopgevend verloop, in volstrekte mineur.
Het ontkennen van het bestaan van een arbeidsovereenkomst en het niet nakomen van eerder gemaakte afspraken, waren voor Schoenmaker aanleiding zich juridisch te laten bijstaan ivm aantasting van zijn rechtspositie.
Wat de koren bijzonder steekt is dat voortdurend werd gezegd dat Schoenmaker een uitstekend organist is en niet hoeft te vertrekken, maar dat anderzijds niets is gedaan om dat vertrek te voorkomen. Behalve de bereidheid de koren te aanhoren, hebben Parochiebestuur en Locatieraad geen enkele beweging voorwaarts gemaakt. Bij de koren kwam dat amateuristisch over; kennelijk waren Parochiebestuur en Locatieraad onmachtig een dramatische uitkomst te voorkomen.
Uiteraard realiseren de koren zich dat zij geen inbreng hebben op het vlak van de rechtspositie. Dat is een aangelegenheid tussen werkgever en werknemer.
De opstelling van het Parochiebestuur en Locatieraad leidde tot een soort patstelling, van waaruit geen verandering mogelijk leek. Met opmerkingen dat Schoenmaker toch ook geen gemakkelijke persoon is om afspraken mee te maken, leken het Parochiebestuur en de Locatieraad bij de koren begrip te willen kweken voor hun opstelling.
Ook de bemiddelingspogingen van de beide koren brachten geen licht aan het einde van de tunnel. De koren vragen zich af of het Parochiebestuur met deze strategie bewust heeft aangestuurd op de enig mogelijke stap die Schoenmaker nog restte: de kantonrechter verzoeken de arbeidsovereenkomst te ontbinden. ‘Voortmodderen’ in de bestaande situatie was voor Schoenmaker immers, alleen al om gezondheidsredenen, geen optie. Mocht dat de insteek zijn geweest, dan is het merkwaardig te noemen dat tijdens de zitting van 13 augustus jl. bij de kantonrechter het Parochiebestuur volhield Schoenmaker een uitstekend organist te vinden die niet hoefde te vertrekken. Maar hoe moeten de koren dan de opmerkingen van het Parochiebestuur zien, gemaakt tijdens de zitting, waarin Schoenmaker als een ‘gelukszoeker’ werd neergezet, die ‘uit is op een zak geld’, en waarin twijfels worden geuit over zijn ziekte tengevolge van het hoog opgelopen conflict, en waarin opnieuw het bestaan van een dienstverband wordt betwist.
Zoals ook tijdens de zitting bleek wenst het Parochiebestuur Schoenmaker als zzp-er te behandelen en slechts op afroep van zijn diensten gebruik te maken en mogelijk navenant te betalen. Dat betekent uitkleding van zijn functie als vaste organist. Dat schaadt ook de koren, die willen dat Schoenmaker hen blijft begeleiden.
Nu tenslotte de kantonrechter heeft beslist dat het verzoek van Schoenmaker om ontbinding van de arbeidsovereenkomst (waarvan het bestaan door de rechter nadrukkelijk is bevestigd) wordt ingewilligd, hebben dirigent en koorbestuur van het Parochieel Gemengd Koor, in goede samenspraak met de koorleden, besloten te stoppen.
Dat heeft er inmiddels toe geleid dat dirigent Erna van Duinen haar ontslag heeft ingediend bij het Parochiebestuur; het koor heeft besloten zich met onmiddellijke ingang terug te trekken voor het begeleiden van vieringen. Hiervan zijn op 31 augustus het Parochiebestuur en de Locatieraad op de hoogte gesteld. In de toelichting op haar ontslagbrief stelt de dirigent gedurende “Twintig jaren met veel plezier en liefde voor de kerkmuziek” te hebben gewerkt. “Het plezier om met het enthousiaste koor te werken is gebleven, de liefde voor de kerkmuziek ook, maar het plezier om voor dit Parochiebestuur/Locatieraad te werken is verdwenen” vervolgt ze verder. En over organist Egbert Schoenmaker schrijft ze: “Hij wist van elke viering een feest te maken.”
Dirigent en koorleden betreuren diep deze onvermijdelijk geworden stap; het besluit is genomen met pijn in het hart.
Ruim 20 jaar heeft het koor onder de bezielende leiding van Erna van Duinen zijn bijdrage geleverd aan vele vieringen in de Simon en Judaskerk. Het heeft kunnen brengen wat is gebracht door de deskundige directie van Erna van Duinen en de professionele begeleiding van Egbert Schoenmaker. Tussen Parochieel Gemend Koor, Erna van Duinen en Egbert Schoenmaker klikte het. De wekelijkse repetities, het zingen tijdens de vieringen, vooral ook op de kerkelijke feestdagen zoals kerst en pasen, de onderlinge verbondenheid, maar ook de jaarlijkse gezellige avond, zullen worden gemist. Het Parochieel Gemengd Koor beseft terdege dat het door deze stap ook de parochianen en andere kerkgangers, waaronder toeristen, treft. Maar het koor en de dirigent verbinden aan de onverkwikkelijke gang van zaken de consequentie niet langer met toewijding hun (vrijwilligers)werk te willen en kunnen blijven doen.
Zoals iemand het samenvatte: “de organist is ‘zijn’ orgel kwijt, de koren zijn ‘hun’ organist kwijt, de parochianen zijn ‘hun’ organist en koor kwijt. Na ruim 30 en 20 jaar van toewijding eindigt het dan hier.”
Voor Parochiebestuur en Locatieraad kan de beslissing om te stoppen geen verrassing zijn, omdat een dergelijke rigoureuze stap al eerder bij herhaling was aangekondigd voor het geval het Egbert Schoenmaker onmogelijk zou worden gemaakt aan te blijven als vaste organist. Dat die opmerkingen door het Parochiebestuur en Locatieraad onvoldoende serieus zijn genomen (op mededelingen van dien aard is nimmer gereageerd), doet niets af aan de duidelijkheid die het koor tijdig heeft willen geven. Het is onbegrijpelijk dat het zo ver is moeten komen; geen enkele keer hebben Parochiebestuur en Locatieraad, ondanks de signalen die de koren hebben afgegeven, het initiatief genomen om hierover met hen van gedachten te wisselen.
Of en op welke wijze het Herenkoor zal reageren op de ontstane situatie staat nog niet vast.
nadere informatie:
Henry Meijer, voorzitter PGK
De brief is hier beschikbaar als PDF
Krantenartikel TUBANTIA:Koor heft zich zelf op na conflict
Tubantia Herman Haverkate-compleet Egbert Schoenmaker
In en om Ootmarsum-Peter Baanstra
Zie ook: Dirigent PGK neemt ontslag
In de Kerk is muziek een onmisbare factor, wat zou zij zonder zijn? Hoe zou met zonder vocale en instrumentale muziek de Lofprijzing gestalte kunnen geven. Naast vele amateurorganisten en koren is er een kleinere groep professionele kerkmusici. Die moeten er zijn, ik citeer Frits Mehrtens in zijn boekje Muziek op woorden: “…want zij (M. noemt het de grote jongens) zijn een exponent van hoge humaniteit. Wie dat niet beseft doet goed zich Tucholsky te herinneren: ‘Lass ihn in Ruhe…’. Want de grote jongen voelt exact aan of hij wordt benaderd met het oog op zijn discipline of vanuit de burgermansmoraal. En hij reageert dan navenant… en terecht!”.
Wat merkwaardig toch dat een instituut waar men Liefde predikt dusdanig liefdeloos omgaat met z’n personeel dat deze niet verder kan en de lier aan de wilgen moet hangen. Wat merkwaardig dat een burgerlijke rechter er aan te pas moet komen om een min of meer fatsoenlijke regeling te bewerkstelligen, en hoe vreemd dat de hogere kerkelijke organen niet tijdig hebben ingegrepen om het conflict te beheersen en erop te wijzen dat het pure armoe is wanneer de bezwaren van een vrijwilliger tegen orgelspel op bepaalde tijden vanzelfsprekend minder zwaar wegen dan de noodzaak voor de kerkmusicus zich goed te kunnen voorbereiden op zijn veelomvattende taak.
Egbert Schoenmaker zette Ootmarsum qua orgelcultuur op de kaart. Die plaats is nu besmet. Hulde voor het koor en de dirigente dat men solidair is met de organist. Het lijkt me dat het kerkbestuur volstrekt fout, respectloos en incapabel heeft gehandeld. Heeft men werkelijk geen idee wat men her en der heeft aangericht?
Kees van Eersel
Ik bekijk het zo nuchter mogelijk vanaf de zijlijn. En dan vallen er gewoon een paar dingen op. Zoals een bestuur wat zich onaantastbaar acht en doet waar het zin in heeft. Als je van gijzeling wilt spreken, dan maakt in feite het bestuur zich hier schuldig aan. Elke poging tot goed overleg óf negeren óf de grond in boren. Gemaakte afspraken niet alleen niet nakomen, maar met voeten treden. Niet gehinderd door enige kennis van zaken een uitstekend functionerende professional kapittelen en ga zo maar door. Ik zeg het nog maar eens: ze moesten zich diep schamen. Bovendien vind ik het verbijsterend dat, hoewel men op de hoogte was, er niet van hogerhand (de RK kerk steekt nu eenmaal hiërarchisch in elkaar) is ingegrepen. Niet door de vicaris, niet door de deken, niet door de bisschop. Allemaal staken ze hun kop in het zand. En nu er roering is ontstaan, klagen dat Schoenmaker zo’n lastpak was/is. Over verdraaiing van feiten gesproken.